Als je het hebt over het ouderschap is ‘relatie’ een interessant onderwerp. En als ik naar mezelf kijk tevens een wat pijnlijk, ondergesneeuwd onderwerp. Je relatie, een belangrijk onderdeel binnen het ouderschap én toch krijgt het tijdens de tropenjaren vaak niet de aandacht en liefde die het zo behoeft. Er is niks mooier en krachtiger dan de liefde die jij voor je kind(eren) voelt, terug te zien in je partner. De combinatie relatie en gezin is, als je het mij vraagt, het meest uitdagende binnen het hele ouderschap-spectrum. Twee kinderen en vier jaar slaapgebrek verder, betrap ik mezelf er dan ook op dat ik denk; what the hell happened to us? Een gezin bestieren is nu eenmaal hard werken, vanaf het krieken van de dag tot in het holst van de nacht. En dat laatste bedoel ik helaas maar al te vaak letterlijk.

Tijd en aandacht aan je relatie besteden is vaak de hekkensluiter in de reeks van de vele gebieden die aandacht behoeven. Dat betekent in de praktijk nogal eens; “it didn’t made the cut”. Na een lange dag werken, verzorgen, entertainen, klei uit het tapijt peuteren en als assepoester etensresten van de grond schrapen, is het enige wat ik wil als de kinderen op bed liggen ‘als een zombie voor me uitstaren’. Om me vervolgens te laten meeslepen door spanning en intriges binnen mijn Netflix-verslaving. In de praktijk is bingewatchen echter ook een utopie, want in praktijk betekent “kids-bedtijd” simpelweg; tijd om bergen was weg te werken. En zodra dat af is, behoeft het eerste kind alweer een knuffel, kus of fles. Voor veel stellen eist het managen van een gezin met jonge kinderen een zware tol. Want het schiet er nogal eens bij in om met je partner te delen hoe je werkdag was of hoe het met je gaat. Probeer maar eens een kwalitatief gesprek te voeren met één kind die om de 10 seconden een vraag op je afvuurt en één kind die tegelijkertijd de keukenkastjes leeg trekt. Dit heeft als gevolg dat je steeds minder deelt met elkaar en derhalve steeds minder van elkaar kunt hebben. Frustraties en ruzies om futiliteiten liggen dan op loer. Een relatie onderhouden vergt energie én dat is nou net hetgeen (energie) waar een extreem tekort aan is gedurende de tropenjaren.

De eerste 1000 dagen

Dat vele relaties de eerste 1000 dagen van het jongste kind niet redden, verbaast mij daarom geenszins en de tendens in de huidige maatschappij werkt ook niet mee. Onze verwachtingen zijn namelijk anders dan 100 jaar geleden en we verwachten veel van het leven. De vrijheid en maakbaarheid van je leven was nog nooit eerder zo groot. Geluk is niet langer een streven maar een voorwaarde geworden. Het huwelijk niet meer een economisch instituut, maar een vrije keuze waarin we hoge eisen stellen en zelf continu bepalen of de ander goed genoeg is. Dat maakt het per definitie instabiel.

Esther Perel, een bekend Belgische relatietherapeut stelt: “Liefhebben is voor veel mensen geen werkwoord meer, maar een zelfstandig naamwoord dat een onophoudelijke toestand van enthousiasme, verliefdheid en begeerte beschrijft. De kwaliteit van de relatie staat nu gelijk aan de kwaliteit van de ervaring. Wat hebben we aan een stabiel huishouden, keurig opgevoede kinderen en een goed inkomen als we ons vervelen? Van relaties verwachten we dat ze ons inspireren, transformeren. De waarde, en dus de duur ervan, is gelijk aan het vermogen om onze dorst naar ervaringen te bevredigen.” Ik kan niet anders dan (met schaamte) beamen dat ik me herken in deze ontwikkeling en dat ik ook wat zoekende blijf naar hoe hiermee om te gaan.

5 tips

Om me heen hoor ik gelukkig diverse stellen die met de kwaliteit van hun relatie worstelen, maar al pratende komen er ook een hoop goede tips voorbij! 5 dingen die mij persoonlijk helpen om mijn relatie zonder al te veel kleerscheuren door de ploeterjaren heen te loodsen zijn;
1. Kijk eens de ted-talk van Ester Perel genaamd “The secret to desire in a long-term relationship”. Een eyeopener als je het mij vraagt over waar de schoen vaak wringt tegenwoordig.
2. Hoe verlies je elkaar niet uit het oog? Neem dit letterlijk en laat je ritme (weer) op elkaar aansluiten. Ga tegelijk naar en uit bed, moet je eens kijken hoeveel gelegenheid tot verbinding je dan creëert.
3. Zoek én boek een oppas, uit financieel oogpunt kiezen wij er vaker voor om maar geen oppas te laten komen. Maar weet je wat pas duur is, scheiden dát is pas duur 😉, boek die oppas dus voor wat us-time!
4. Dankbaarheid-delen is een krachtig middel om je – jawel: dankbaar te voelen. Noem om de beurt, aan het einde van de dag; 5 dingen op voor waar je dankbaar voor bent.
5. Keep in mind; de eerste 1000 dagen (van je jongste spruit) zijn het moeilijkst én remember: tijdens een storm wissel je nooit je zeilen. (aldus Steven Pont, nog steeds mijn favoriete ontwikkelingspsycholoog ;)

Wieteke (34) is getrouwd met Martijn (38) en moeder van Elize (4) en Sophia (1). Doorlopend op zoek naar balans in haar drukke gezinsleven met daarbij graag ruimte makend voor vriendschap, personal development én het organiseren van mommy retraites voor de moderne mama van nu!