In een verhitte discussie krijg ik ‘je lijkt op je moeder’ naar mijn hoofd geslingerd. Deze zin zorgt er bij mij voor dat ik uit balans raak. Ik word verdrietig, maar ook heel vurig. Er gaat een bepaalde emotie door mij heen die mij nog kwader maakt. Hoe komt het toch dat dit zoveel met mij doet?

Normen en waarden

Ik lijk op mijn ouders en in het bijzonder op mijn moeder. Mijn ouders hebben mij naar eer en geweten opgevoed. Met de normen en waarden die ook zij hebben meegekregen van hun ouders. In mijn jeugd heb ik mij hier soms hard tegen verzet. Ik vond mijn ouders stom en de opvoeding die ik kreeg al helemaal. Voor mijn gevoel mocht ik veel minder dan mijn vriendinnen. Er was vooral in mijn puberteit veel strijd in huis.

En toen werd ik zelf moeder

Op het moment dat ik zelf kinderen kreeg sloeg de onzekerheid toe. Hoe doe je dat eigenlijk, opvoeden? Wat wil ik mijn kinderen meegeven? Ik had werkelijk waar geen idee hoe ik het moest doen. Mijn ouders, schoonouders en vriendinnen gaven en geven goedbedoelde adviezen. Iedereen in mijn omgeving vond en vindt wel wat over hoe ik mijn kinderen opvoed. Allemaal vanuit de normen, waarden en overtuigingen die zij meekregen. Wil ik de overtuigingen die ik van mijn ouders mee kreeg wel meegeven aan mijn kinderen? Sommigen wel, maar ook zeker een aantal niet.

Na een training familieopstellingen kreeg ik inzicht in onder andere mijn angsten. Veel angsten heb ik mogen erven. Laat ik voorop stellen dat ik mijn ouders hierin niks kwalijk neem. Dit heeft mij namelijk gemaakt tot wie ik nu ben en daar ben ik heel blij mee. De opvoeding van vroeger was anders en heeft onder andere door de oorlog zijn littekens achtergelaten. Door dit inzicht begrijp ik beter waarom ik op een bepaalde manier reageer en op welke manier ik dit kan beïnvloeden. Ik heb namelijk besloten dat er bepaalde eigenschappen bij mij stoppen en ik deze niet doorgeef aan mijn kinderen.

Lekker makkelijk gezegd

Bij veel dingen vroeg ik mij af ‘is deze overtuiging van mij of heb ik dit mogen erven’? Op een gegeven moment stond ik in het tuincentrum. Hier zag ik prachtige planten staan vol kleur en gezelligheid. Ik moest aan mijn moeder denken die dan zei dat het van die ouderwetse dingen waren. Ik liet ze vervolgens vaak staan, maar toen niet. Ik laadde de kar vol met “ouderwetse dingen”. Mijn tuin stond er de hele zomer super vrolijk en kleurig bij – vond ik. Ik maak mijn eigen keuzes, laat mij niet weerhouden door de overtuigingen uit mijn verleden. Als ik mezelf ben, dan wordt er ineens van alles mogelijk. Ben ik vol energie en leef ik meer in het hier en nu. Dan hoef ik me geen zorgen te maken over de toekomst.

Het hele pakketje

De afgelopen periode heb ik van Robert-Jan niet meer gehoord dat ik op mijn moeder lijk. We hebben met elkaar afgesproken dit niet meer te doen. Hij weet namelijk dat ik veel van mijn moeder houd. Ook van haar ‘slechte’ eigenschappen. Aangezien deze eigenschappen wel in mijn bloed zitten geef ik geen garantie bij een hormonale disbalans ?.

Naast moeder van 2 prachtige kinderen, Esmée van 7 jaar en Seppe van 3 jaar, is Anja getrouwd met een hele leuke man. Ze is ondernemer in De Gelukkige Ouder, huishoudster, vrouw, zus, vriendin, dochter van en nog veel meer. “Al mijn hele leven heb ik het gevoel dat ik op een zoektocht ben. Een zoektocht naar mezelf en wat er bij mij past. Waar krijg ik energie van en wat wil ik bereiken in mijn leven?”